Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΣΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΑΣ - ΜΕΡΟΣ Δ΄

Συνέχεια από ΜΕΡΟΣ Γ΄ ...



9ον ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: «Μέχρι να φτάσεις στο σπίτι σου

θα είσαι καλά»
 

Ο κ. Δ.Κ. και η σύζυγός του Π. από το Αντίρριο Αιτωλοακαρνανίας, είναι πνευματικά παιδιά του Γέροντα, εξομολογούνται εδώ και χρόνια σ  ἐκεῖνον....

Στις αρχές του έτους 2006 η κ. Π. άρχισε να υποφέρει από πόνους στη μέση της, που καθώς προχωρούσε ο καιρός γίνονταν όλο και πιο έντονοι, όπως περιγράφει και στη γραπτή μαρτυρία της. Αρχικά πίστεψε ότι οι πόνοι αυτοί οφείλονταν στο κάταγμα κόκκυγος που είχε πάθει στη γέννα ενός εκ των παιδιών της.

Κατά τον μήνα Ιούνιο, οι πόνοι έγιναν αφόρητοι και η γυναίκα δεν μπορούσε να καθήσει πουθενά, οπότε έκανε ακτινογραφίες στο Νοσοκομείο του Μεσολογγίου που έδειξαν μεγάλου βαθμού δισκοκήλη. Έπειτα από τρεις ημέρες ο πόνος «έπιασε» έντονος και το αριστερό πόδι. Τότε ο σύζυγός της την οδήγησε πολύ φοβισμένη σε ιδιώτη γιατρό, στον κ. Δήμου Ιωάννη ορθοπεδικό στο Αγρίνιο, ο οποίος αφού την εξέτασε, της έδωσε να κάνει ενέσεις για δεκαπέντε ημέρες, να παραμείνει ένα μήνα ξαπλωμένη κι έπειτα να κάνει αξονική τομογραφία.

Αφού ακολούθησε αυτή την αγωγή, στο τέλος Ιουλίου, όταν έκανε την αξονική, η κατάσταση δεν είχε καλυτερέψει καθόλου. Ο γιατρός που είδε την τομογραφία, τους είπε ότι πρέπει να βρουν νευροχειρούργο και ορθοπεδικό, για να γίνει εγχείρηση και να ελευθερωθεί το πόδι.
 

Είδε στο όνειρό της το Γέροντα.
 

Σ  αὐτή την κατάσταση την ίδια νύχτα, ήταν ξημέρωμα Σαββάτου όταν η κ. Π. είδε σε ένα όνειρο τον Γέροντα. Ο Γέροντας στο όνειρό της, ήρθε στο σπίτι της και κρατώντας ένα σταυρό την πλησίασε και της είπε: «Τι κάνεις παιδί μου;» Εκείνη του απάντησε: «Πάτερ, δεν είμαι καλά, πονάω στη μέση μου». Τότε ο Γέροντας της λέει: «Μη φοβάσαι, θα γίνεις καλά• γύρνα να δω που πονάς». Εκείνη γύρισε και της έβαλε το σταυρό στη μέση και τη σταύρωσε λέγοντάς της: «Θα σε στείλω να πας και σε ένα καλό γιατρό που είναι στην Πάτρα». Όταν ξύπνησε, δεν μπορούσε να θυμηθεί σε ποιόν γιατρό της είχε πει να πάει.
 



Ξαφνικά και ανεξήγητα ο πόνος υποχώρησε
 

Από την επόμενη ημέρα, αμέσως μετά το όνειρο, Κυριακή απόγευμα, ο πόνος στο πόδι άρχισε να υποχωρεί. Μέχρι τη Δευτέρα στις 6:00 το απόγευμα που πήγε ξανά στο γιατρό στο Αγρίνιο, το πόδι δεν πονούσε πια καθόλου. Ο γιατρός βλέποντας την αξονική που είχε βγει μόλις πριν από τρεις ημέρες, όπου φαινόταν καθαρά ότι ήταν σοβαρότατη κατάσταση για χειρουργείο, έμεινε έκπληκτος και απόρησε πως το πόδι ξαφνικά και παραδόξως ελευθερώθηκε και έπαψε να την πονά και κατέληξε να πει ότι, αφού την άφησε ο πόνος, αποκλείεται πια η άμεση εγχείρηση. Η εμφάνιση του Γέροντα στον ύπνο της με τον Σταυρό είχε ήδη ενεργήσει.

Για τη μέση της κ. Π. όμως, που εξακολουθούσε να πονά, ο γιατρός έδωσε πάλι αγωγή με χάπια και φυσιοθεραπείες, την οποία και ακολούθησε. Αφού πέρασαν άλλες εικοσιπέντε ημέρες, δεν σημειώθηκε καμμιά βελτίωση. Στη φάση αυτή η ασθενής δεν μπορούσε να καθήσει καθόλου στην καρέκλα από τους πόνους. Ο σύζυγός της, ανήσυχος για την κατάστασή της, ρώτησε τον γιατρό μήπως χρειάζεται να την πάει και στα Γιάννενα, όπου είχε ακούσει πως υπάρχουν καλοί γιατροί για τέτοιες περιπτώσεις. Ο γιατρός του σύστησε να της πει να κάνει υπομονή, γιατί πολλές φορές τέτοια δισκοκήλη μπορεί να χρειαστεί περισσότερους από δύο η τρεις μήνες για να παρουσιάσει βελτίωση.
 



Αποφασίζουν να κάνουν ταξίδι για να συναντήσουν το Γέροντα.
 

Αφού είδε ότι η επιστήμη δεν μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο, η κ. Π. αποφάσισε τότε να τηλεφωνήσει στον Γέροντα. Του διηγήθηκε το περιστατικό με το όνειρο που τον είχε δει και πως την άφησαν μετά την εμφάνιση του Γέροντα στο όνειρο, αμέσως οι πόνοι στο πόδι. Ο Γέροντας της απάντησε ότι πρέπει το συντομότερο δυνατόν να έρθει στο Μοναστήρι.

Πράγματι, πήγε με το σύζυγό της και με δύο από τα μικρά παιδιά της στη Μονή, με έντονους πόνους στη μέση, με το κάθισμα του αυτοκινήτου κατεβασμένο σε στάση ξαπλωτή, γιατί δεν μπορούσε καθόλου να καθήσει. Περπατώντας με δυσκολία και υποβασταζόμενη μπήκε στο Ναό όπου ήταν ο Γέροντας, ενώ ο σύζυγος και τα παιδιά περίμεναν έξω από την εκκλησία.
 



«Θα βρω εγώ που πονάς εσύ να προσεύχεσαι!»
 

Μέσα στο ναό ο Γέροντας φόρεσε το πετραχήλι του και η κ. Π. του λέει: «Πάτερ, πονάω...», «Εσύ μη μιλάς, θα βρω εγώ που πονάς, εσύ κάνε την προσευχή σου» της απάντησε. Κατόπιν της διάβασε ευχές και έβαλε τον σταυρό του στη μέση της πίσω, και άρχισε να προσεύχεται παρακαλώντας τον Χριστό, την Θεοτόκο και τους Αγίους να τη βοηθήσουν. Αφού προσευχήθηκε και την σταύρωσε, πήγε κοντά στο τέμπλο της εκκλησίας, έβαλε το χέρι του στο καντήλι της Παναγίας και με το λαδάκι, της σταύρωσε τη μέση. Σε λίγο, καθώς έβγαιναν  σιγά σιγά από το ναό, η κ. Π. ρώτησε τον Γέροντα: «Πάτερ, μου είπατε στο όνειρό μου ότι θα με στείλετε και σε ένα γιατρό στην Πάτρα, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομά του». Ο Γέροντας τότε της απάντησε, ότι αυτός ο γιατρός είναι ο Άγιος Ανδρέας και της σύστησε να πάει το συντομότερο δυνατόν στον ναό του στην Πάτρα και να προσκυνήσει την τιμία κάρα του.
 



«Μέχρι να φθάσεις στο σπίτι σου θα είσαι καλά»
 

Βγαίνοντας στον περίβολο της εκκλησίας, καθώς χαιρετούσαν, ο Γέροντας της χτύπησε ελαφρά την πλάτη της κ.Π., λέγοντάς της: «Πήγαινε παιδί μου στο σπίτι σου και μέχρι να φθάσεις, θα είσαι καλά. Θα σου μείνει μόνο ένας μικρός πόνος, αλλά θα πας στον Άγιο Ανδρέα και όταν προσκυνήσεις την κάρα του θα φύγει αμέσως και αυτός ο πόνος!».

Πράγματι δεν είχαν βγει ακόμα από τη Μονή και η κ. Π. λέει στο σύζυγό της: «Τι θα έλεγες αν σου πω ότι μου φαίνεται πως με αφήνει ο πόνος;» Εκείνος την κοίταξε δύσπιστος και της απαντά: «Μάλλον θα είναι ιδέα σου, ίσως ένοιωσες καλύτερα επειδή τώρα περπάτησες ξανά». Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο και όσο περνούσε η ώρα, ο πόνος της μέσης υποχωρούσε. Ο κ. Δ. έκπληκτος, άκουσε τη σύζυγό του να λέει: «Μπα, πάω καλύτερα, ο πόνος με αφήνει!» Καθώς έφταναν στη Ναύπακτο, ενώ είχε πάει με το κάθισμα ξαπλωμένο στο Γέροντα, τώρα σιγά-σιγά το σήκωνε, μέχρι που το έφερε σε κανονική όρθια θέση. Ώσπου να περάσει μια ώρα από τη στιγμή που τη σταύρωσε ο Γέροντας, ο πόνος είχε σχεδόν εξαφανισθεί! Όταν έφθασαν στη πόλη της Ναυπάκτου, σταμάτησαν στο σούπερ μάρκετ για ψώνια και η κ. Π.  χωρίς κανένα πρόβλημα πλέον στη μέση μπήκε στο σούπερ μάρκετ και μάλιστα τόλμησε να σηκώσει το καλάθι με τα ψώνια. Όταν πια έφθασαν στο σπίτι τους, είχε μείνει μόνο ένας μικρός πόνος, όπως τους είχε πει ο Γέροντα, σαν κατάλοιπο των τρομερών πόνων που είχε δοκιμάσει επί πολλούς μήνες...

Όλα έγιναν ακριβώς όπως τα περιέγραψε ο Γέροντας: Όπως ακριβώς της είχε πει: «Μέχρι να πας σπίτι θα είσαι καλά μόνο ένα μικρό πόνο θα έχεις και θα πας…» Έπειτα από δύο ημέρες πήγαν στον περίλαμπρο ναό του Αγίου Ανδρέα Πατρών, όπου η κ. Π. προσκύνησε την τιμία κάρα του Πρωτοκλήτου Αποστόλου του Χριστού, Αγίου Ανδρέα. Από εκείνη τη στιγμή  και η παραμικρή ενόχληση, ο ελάχιστος πόνος εξαφανίσθηκε και η κ. Π. ήταν εντελώς καλά! Έως και σήμερα οι γιατροί της κ. Π. έχουν μείνει άναυδοι για το πως θεραπεύθηκε η κ. Π. χωρίς εγχείρηση. Αλλά και εντυπωσιασμένη από το ότι ο Γέροντας βγήκε αληθινός ακόμη και στις λεπτομέρειες!


Πηγή: http://www.pentapostagma.gr



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου