Η ΜΕΤΕΜΨΥΧΩΣΗ - ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

-Γέροντα, πώς μερικοί άνθρωποι, ακόμη και μορφωμένοι, πιστεύουν στην μετεμψύχωση; 

 

 

-Ή μετεμψύχωση βολεύει τούς ανθρώπους, και ειδικά τούς άθεους, τούς άπιστους. Είναι ή μεγαλύτερη πονηριά τού διαβόλου. Τούς κρατά ο διάβολος στην ζωή τής αμαρτίας, με τον λογισμό ότι ή ψυχή έρχεται και ξανάρχεται σε αυτόν τον κόσμο. Ε, και αυτήν την φορά αν δεν πετύχεις, τούς λέει ο διάβολος, θα ξαναρθείς στην ζωή και θα πετύχεις την επόμενη φορά και αν πάλι δεν πετύχεις, θα ΄ρθεις, θα ξαναρθείς, θα εξελιχθείς...! Όποτε και αυτοί λένε: "δεν πειράζει κι αν κάνω και αυτήν την αμαρτία και το ρίχνουν έξω ζουν απρόσεκτα, δεν μετανοούν.

 

Βλέπεις πώς τούς τυφλώνει ο διάβολος και τούς γαντζώνει στήν κόλαση! Δέν έχω δει μεγαλύτερη πονηριά καί τέχνη τού διαβόλου, για να μαζεύει τούς ανθρώπους στην κόλαση! Κι αν σε γαντζώσει μιά φορά ο διάβολος, θα σ' αφήσει να γυρίσεις πίσω; Αυτή είναι η χειρότερη θεωρία από όλες τις Ινδουιστικές θεωρίες.

Κάποτε, αργά το απόγευμα, πέρασε από το Καλύβι ένας νεαρός. "Τέτοια ώρα, παλικάρι, θέλω να διαβάσω και εσπερινό, του λέω". "Μ' αυτά ασχολείσαι ακόμη"; μου είπε και έφυγε. Την άλλη μέρα ξαναήρθε και μου έλεγε για κάτι οράματα. "Είχες πάρει προηγουμένως καθόλου χασίς; τον ρωτάω". "Παλιά, ναι. Τότε όμως πού είδα τα οράματα, δεν είχα πάρει", μου λέει. "Μήπως διάβασες για μετεμψύχωση'; "Ναι", μού λέει.
  Εκεί τήν έπαθε. Διάβασε για μετεμψύχωση, μπήκε ο εγωισμός μέσα και έπλασε όνειρα ότι πριν από χιλιάδες χρόνια ήταν μεγάλος άνθρωπος, πλούσιος! Είδε μετά σε όραμα ότι πήγε επάνω στον ουρανό, αλλά δεν τον είχαν γραμμένο εκεί και του είπαν να κατέβη. Ο διάβολος του δημιούργησε αυτήν την κατάσταση. "Όλα αυτά", του λέω, "είναι παραμύθια κι εσύ τα πιστεύεις";

  Και δυστυχώς υπάρχουν και μορφωμένοι άνθρωποι πού πιστεύουν σε τέτοιες χαζομάρες. Εκεί κοντά στο Καλύβι έναν γάιδαρο τον είχα ονομάσει Νασέρ, επειδή ήταν ζωηρός. Μία μέρα ήρθε ένας Έλληνας που ζούσε στην Ελβετία και άκουσε πού τον φώναζα Νασέρ. Όταν μετά από ένα διάστημα ξαναήρθε, έφερε ένα κουτί με απλά γλυκά και ένα με επίσημα. "Αυτά είναι για σένα, μου είπε και μου έδωσε τα απλά γλυκά". "Αυτά τα καλά γλυκά, μου λέει, είναι για τον Νασέρ". Εγώ κατάλαβα, λέει, από την προηγούμενη φορά ότι ήταν ο Νασέρ.
Όταν τον συνάντησα, με κοίταξε με ένα θλιμμένο βλέμμα που μου ράγισε την καρδιά! Νόμιζε ότι ο Νασέρ μετεμψυχώθηκε και έγινε γάιδαρος! Και το πίστευε! "Βρέ, είσαι στα καλά σου"; του λέω. "Εγώ τον είπα Νασέρ, γιατί ήταν ζωηρός γάιδαρος". Με κανέναν τρόπο δεν καταλάβαινε. Και αυτό δεν είναι τίποτε! Να σας πω ένα άλλο: Πριν από χρόνια είχαν πάει Γερμανοί στην Κρήτη, για να κάνουν ένα μνημόσυνο για τούς Γερμανούς πού είχαν σκοτωθεί εκεί στην Κατοχή. Την ώρα πού έκαναν το μνημόσυνο περνούσε ένας Κρητικός με τον γάιδαρο του φορτωμένο με τις πραμάτειες του. Ο γάιδαρος, όταν είδε τους ανθρώπους εκεί μαζεμένους, άρχισε να γκαρίζει. Ένας από τούς Γερμανούς νόμιζε ότι ο γάιδαρος ήταν ο αδελφός του πού είχε σκοτωθεί στον πόλεμο και μετεμψυχώθηκε! 

Τον γνώρισε και τον χαιρέτισε με το γκάρισμα! Και ο Γερμανός στάθηκε προσοχή, και τακ, τον χαιρέτισε στρατιωτικά... Κλάματα!... Πάει αμέσως στον Κρητικό και τού λέει: "Πόσα θέλεις, για να τον αγοράσω"; "Βρε, φύγε από 'δω", τού λέει ο Κρητικός. Ο Γερμανός του μετρούσε τα μάρκα: "τόσα, τόσα". "Φύγε, άσε με, έλεγε εκείνος". Τελικά τού λέει κάποιος: "Βρέ χαμένε, τον πληρώνει τον γάιδαρο για μερσεντές, δώσ' τον". Ξεφόρτωσε τα πράγματα του ο Κρητικός, τον ξεσαμάρωσε, τον ελευθέρωσε, και τον πήρε ο Γερμανός με βουρκωμένα μάτια και τον πήγε στην Γερμανία! -Σοβαρά, Γέροντα; -Γεγονός! Αν δεν το είχα ακούσει από σοβαρό άνθρωπο, δεν θα τό πίστευα κι εγώ.