Αυτές τις ημέρες άκουσα κάτι που με έφερε σε βαθιά σκέψη. Ο Χριστός μας λέει, εμφανίστηκε σε μια αγιασμένη γιαγιούλα και της είπε με βαθύ παράπονο, ότι οι άνθρωποι τον έχουν ξεχάσει, ούτε 10 λεπτά την ημέρα δεν τον θυμούνται.
Δεν σας κρύβω, αγαπητοί μου φίλοι, ότι ακούοντας αυτά τα λόγια, ελέγχθηκα, προβληματίστηκα και αποφάσισα ότι ο Θεός μας έχει απόλυτο δίκιο.
Δεν προσευχόμαστε, μα και όταν το κάνουμε, ο νους μας καλπάζει εδώ και εκεί, με αποτέλεσμα να λείπει η καρδιά, την οποία ζητάει ο Κύριος.
Καλοί μου φίλοι, ελάτε όλοι μαζί ενωμένοι, να κάνουμε μια προσπάθεια να μην λυπούμε τον φιλάνθρωπο Χριστό. Ας ξεκινήσουμε από σήμερα όλοι μας, να προσευχόμαστε με καρδιά, με ζέση, ουσιαστικά και γνήσια και όχι τυπικά να παπαγαλίζουμε κάποια εκκλησιαστικά κείμενα. Δεν χρειάζεται πολύ ώρα, άλλωστε η σύγχρονη ζωή δεν μας το επιτρέπει με τους τρελούς ρυθμούς της, μόνο 10 λεπτά την ημέρα.
Μπορούμε να τα καταφέρουμε, ας ξυπνήσουμε από μέσα μας το φιλότιμο, την μεγάλη αυτή αρετή και ας αναλογιστούμε πόσα έκανε για μας ο Κύριος, πόσο μας αγαπά, ας κάνουμε λοιπόν και εμείς κάτι.
Έτσι αγαπητοί μου αδελφοί, ας πορευόμαστε από σήμερα, με την ταπεινή, καθημερινή, προσευχούλα μας, η οποία τόσο ευαρεστεί τον ουρανό. Αμήν. Σας εύχομαι καλή μετάνοια, ο Χριστός και η Παναγία μαζί μας. Αμήν. Καλή Ανάσταση.
Ένας ανάξιος πιστός της Ορθοδοξίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου