«Δεν έχουμε βιώσει ξανά τέτοια ανατριχίλα. Ήταν οι Άγιοι 4 Μάρτυρες. Οι "γείτονές" μας και συμπατριώτες μας, όπως τους αποκαλούμε. Αμίλητοι έστεκαν αγέρωχοι μπροστά από την εκκλησία και τον τόπο που μαρτύρησαν».
Με αυτά τα λόγια τα δύο μεσήλικα αδέρφια από την περιοχή των Μεγάρων έχουν γίνει τους δύο τελευταίους μήνες το επίκεντρο του ενδιαφέροντος τόσο για τους απλούς πολίτες όσο και για τη Μητρόπολη Μεγάρων. Η συγκλονιστική μαρτυρία των δύο αδερφών στον Μητροπολίτη Μεγάρων, που κατέγραψε και το θαύμα, μαρτυρά τη μεγάλη πίστη και αφοσίωση πολλών πιστών της περιοχή στους συγκεκριμένους αγίους.
Του Νίκου Νικόλιζα
Ένα θαύμα συγκλονίζει τη Δυτική Αττική. Μια ιστορία που προκαλεί δέος με πρωταγωνιστές δύο αδέρφια και τους τοπικούς Τέσσερις Μάρτυρες, η οποία διαδραματίστηκε στα τέλη Νοεμβρίου και σήμερα έχει πάρει μορφή χιονοστιβάδας, καθώς η είδηση διαδόθηκε από στόμα σε στόμα.
Ο Ι.Π και ο αδερφός του Θ.Π., όπως οι ίδιοι εκμυστηρεύονται στη «News», δεν υπήρξαν ποτέ θρησκόληπτοι. Πήγαιναν, όμως, καθημερινά και άναβαν τα καντήλια της εκκλησίας όπου είναι θαμμένος ο ένας εκ των τεσσάρων τοπικών αγίων, ο Άγιος Σαράντης, αφού ο δρόμος μπροστά από το ερημοκκλήσι ήταν ο μοναδικός για να μεταβούν στο κτήμα τους. «Ήταν 6 η ώρα το πρωί. Η μεγάλη μπόρα δεν μας εμπόδισε να σταματήσουμε μαζί με τον αδελφό μου στο ξωκλήσι με σκοπό να ανάψουμε τα καντήλια και να προσκυνήσουμε όπως κάναμε κάθε μέρα», λέει ο ένας εκ των αδερφών συνεχίζοντας τη συγκλονιστική αφήγησή του.
«Φτάνοντας στην κατηφόρα προς το εκκλησάκι αντικρίζω κάποιες φιγούρες που όσο πηγαίναμε πιο κοντά διαπιστώναμε πως ήταν φαντάροι. Λέω λοιπόν στον αδελφό μου: «Σήμερα έχουμε και παρέα. Κοίτα πόσοι φαντάροι είναι στην εκκλησία». Ανεβαίνοντας προς το ξωκλήσι το αυτοκίνητο σταματάει λίγο πριν από το υπόστεγο για να μη βραχεί το μεγαλύτερο από τα δύο αδέλφια μέχρι να κατέβει και να ανάψει τα καντήλια. Η βροχή που έπεφτε ήταν ασταμάτητη. Ο ένας αδελφός βρισκόταν στο αυτοκίνητο και παρακολουθούσε όλες τις κινήσεις του άλλου καθώς και τους τέσσερις φαντάρους που είχαν καθίσει ακούνητοι και αμίλητοι κάτω από το υπόστεγο, στον προθάλαμο της εκκλησίας.
Τα φώτα του αυτοκινήτου έπεφταν κατά πάνω στους φαντάρους. «Ήταν όρθιοι, τα ρούχα τους έλαμπαν και δεν υπήρχε ίχνος βροχής πάνω τους, ενώ είχαν σκυμμένα τα κεφάλια», λέει ο ένας από τα αδέλφια στην αφήγησή του, η οποία μάλιστα δηλώθηκε και επισήμως στα βιβλία της εκκλησίας. Παραδίπλα, ένας ακόμα φαντάρος, με σκυμμένο το κεφάλι και με τα άρβυλα στα πόδια να κλείνουν την είσοδο της εκκλησίας, στέκεται εκεί. «Γεια σας παλικαράδες», τους λέει ο μεσήλικας αδελφός χωρίς όμως να πάρει καμιά απάντηση από τους φαντάρους.
«Ήταν σχεδόν δύο μέτρα και πανέμορφος»
Πηγαίνοντας προς την είσοδο της εκκλησίας ζητάει από τον φαντάρο που καθόταν μπροστά στην είσοδο να πάρει το πόδι του ώστε να περάσει και να ανάψει τα καντήλια. Με πολύ αργές κινήσεις ο φαντάρος τραβάει το πόδι. Ο μεσήλικας, σύμφωνα με τη μαρτυρία του, δεν έδωσε σημασία και αφού άναψε τα καντήλια στο εσωτερικό της εκκλησίας, έφυγε αποχαιρετώντας τους. Όλα τα τεκταινόμενα καθώς και την ομιλία του αδελφού του τα παρακολουθούσε μέσα από το αυτοκίνητο ο μικρότερος αδελφός, ο οποίος ήταν και μάρτυρας του περιστατικού. Ο φαντάρος που βρισκόταν καθιστός μπροστά από την πόρτα είχε σηκωθεί. «Ήταν σχεδόν δύο μέτρα. Είχε καταπράσινα μάτια και ήταν πανέμορφος. Το όπλο του ήταν καλογυαλισμένο. Άστραφτε και δεν έμοιαζε όχι να έχει βραχεί αλλά ούτε και να έχει χρησιμοποιηθεί», αναφέρει στην αφήγησή του στην Μητρόπολη Μεγάρων.
Τα δύο αδέλφια, αφού χαιρέτησαν τους φαντάρους χωρίς εκείνοι να αποκριθούν, συνέχισαν για να πάνε στο κτήμα τους. Ήταν ακόμα νύχτα. Φτάνοντας στο κτήμα, σχεδόν πέντε λεπτά δρόμος και χωρίς να τους έχει περάσει από το μυαλό τι συνέβαινε και για ποιον λόγο φαντάροι μέσα στη νύχτα βρίσκονταν στο ξωκλήσι και μάλιστα χωρίς να υπάρχει κανένα στρατιωτικό αυτοκίνητο τριγύρω, συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να βρίσκονται φαντάροι στην περιοχή χωρίς να είναι κάποιο όχημα κοντά τους ή άλλη ένδειξη περιπολίας, αφού κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει πλέον στο Στρατό. Το μυαλό των δύο αδελφών πηγαίνει απευθείας στο γεγονός ότι οι τοπικοί Άγιοι Τέσσερις Μάρτυρες απεβίωσαν με μαρτυρικό θάνατο και ήταν φαντάροι!
Στα βιβλία της εκκλησίας άλλωστε οι μαρτυρίες για φανέρωσή τους σε πολλούς Μεγαρίτες και Νεοπεραμιώτες είναι γεγονός. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά ο μεγαλύτερος αδελφός με ιλιγγιώδη ταχύτητα φτάνει στο ξωκλήσι. «Όλο αυτό θα κράτησε μόλις πέντε λεπτά», λέει ο ίδιος στις αφηγήσεις του. Φτάνοντας εκεί διαπιστώνει πως δεν υπάρχει κανένας. Ψάχνει στο δάπεδο για να διαπιστώσει αν υπάρχουν νερά ή λάσπες από τη βροχή και δεν βλέπει σταγόνα νερού. Όσο πιο γρήγορα μπορεί πηγαίνει στο παρατηρητήριο. Πουθενά δεν φαίνεται ψυχή. Από εκεί κατευθύνεται σε μια κοντινή πλαγιά. Τίποτα. Έπειτα σε μια στάνη. Φαντάροι δεν υπήρχαν πουθενά.
Ήταν πλέον βέβαιος ότι οι φαντάροι που εμφανίστηκαν μπροστά τους ήταν οι Άγιοι Μάρτυρες. Φτάνοντας στον αδελφό του στο κτήμα αμέσως ειδοποιούν τόσο τον Επίσκοπο Ελευσίνος κ. κ Δωρόθεο όσο και τον εφημέριο ιερέα του ξωκλησιού πατέρα Αλέξανδρο Κουργιαλή αναφέροντας όλα όσα είχαν συμβεί. Μετά από λίγες μέρες και ενώ το περιστατικό έχει διαδοθεί πια σε όλη την περιοχή, εκατοντάδες πιστοί συρρέουν στη θεία λειτουργία και ακούνε επισήμως και από τα χείλη των ιερέων για το σύγχρονο θαύμα!!!
Ήδη το περιστατικό καταγράφηκε από τη Μητρόπολη Μεγάρων και θεωρείται μια ακόμα πραγματική ιστορία φανέρωσης των Αγίων, ενώ μαζί με τα υπόλοιπα θα καταγραφούν σε επίσημο βιβλίο της Μητρόπολης. Δεκάδες πιστοί συρρέουν στο σπίτι των δύο αδελφών για να ακούσουν από τα χείλη τους για το θαύμα που ήδη κάνει τον γύρο της Δυτικής Αττικής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου