Σήμερα ξεκινά η Μεγάλη Εβδομάδα προς τη Σταύρωση και την Ανάσταση. Σήμερα οι Ιουδαίοι υποδέχονταν τον Ιησού Χριστό με φοίνικες, αλλά μετά Τον εγκατέλειψαν, Τον αρνήθηκαν και Τον Σταύρωσαν ! Σήμερα, εμείς οι βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ας αφήσουμε τις μέριμνες και τις διασκεδάσεις, κι ας ακολουθήσουμε τον Ιησού Χριστό, κάθε μέρα, στη πορεία προς το Πάθος και την Ανάσταση !
Από αγάπη για τον Ιησού Χριστό, ας τρέξουμε κάθε βράδυ στις Ορθόδοξες εκκλησίες και τα μοναστήρια της πατρίδας μας και σε κάθε γωνιά του πλανήτη, με ένα βιβλιαράκι της Μεγάλης Εβδομάδας, για να συμπορευθούμε, να συσταυρωθούμε, να συναναστηθούμε μαζί Του.
Από αγάπη για τον Ιησού Χριστό, τον Σωτήρα μας, ας αφιερώσουμε ΜΙΑ ( 1 ) ώρα κάθε βράδυ, στις ακολουθίες του Νυμφίου, του Νιπτήρα, της Μεγάλης Πέμπτης, της Μεγάλης Παρασκευής και του Αναστάσιμου Μεγάλου Σαββάτου.
Ας κάνουμε μια θυσία για Εκείνον που μας αγάπησε τόσο, που έγινε άνθρωπος για να μας χαρίσει ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ. Ας μην Τον αφήσουμε μόνο Του προς τον Σταυρό ! Οι καφετέριες, οι ταβέρνες, τα νυχτερινά κέντρα, οι διασκεδάσεις, τα ψώνια στα καταστήματα και στα εμπορικά κέντρα, μπορούν να περιμένουν άλλη ώρα, άλλη μέρα, άλλη στιγμή. Ας αφήσουμε τη τηλεόραση, το ίντερνετ, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, τον αθλητισμό, κάθε άλλη ασχολία, κι ας τρέξουμε κοντά Του, για να πάρουμε ΖΩΗ, ΕΛΠΙΔΑ, ΑΝΑΣΤΑΣΗ !
ΜΙΑ ΩΡΑ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ για το ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ, τον ΣΩΤΗΡΑ Ιησού Χριστό, είναι μεγάλη θυσία ; Η μέρα που έχει 12 και 14 ώρες δεν αρκεί για να γίνουν όλα τα υπόλοιπα ; Γιατί πρέπει να τα κάνουμε όταν χτυπούν οι καμπάνες και μας προσκαλούν για ΜΙΑ ΩΡΑ περίπου στις απογευματινές- βραδινές ακολουθίες ; Γιατί πρέπει να χαρίσουμε 2 ώρες στη μπάλα και στο ποδόσφαιρο, όταν μας περιμένει ο αγαπημένος Ιησούς Χριστός, για να μας ειρηνεύσει, να μας χαρίσει την ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ; Γιατί πρέπει να πιούμε τον καφέ μας, την ώρα που βγαίνει ο Νυμφίος της Εκκλησίας, στις ολόφωτες ορθόδοξες εκκλησιές ;
Μήπως και εμείς Τον αρνούμαστε και Τον προδίδουμε, όπως ο Ιούδας ;
Μήπως και εμείς Τον θέλουμε, μόνο όσο βολεύει τις κοσμικές μας φιλοδοξίες, όπως οι Ιουδαίοι που Τον περίμεναν ως κοσμικό βασιλιά ;
Μήπως και εμείς Τον σταυρώνουμε, με την αδιαφορία μας ; Πως ένας ερωτευμένος θέλει να είναι συνεχώς με την αγαπημένη του, κι εμείς δεν μπορούμε ούτε μια ώρα να αφιερώσουμε στον Τριαδικό Θεό και την Σταυρωμένη Αγάπη Του ; Μήπως Τον αγαπάμε στα λόγια ή σε ώρα δύσκολη, και Τον έχουμε ως ” πάρεργο”, ως ” συνήθεια”, ως ” παράδοση”, ως” κοσμική- κοινωνική εκδήλωση” ; Μήπως, στα αλήθεια, τυπικά Τον αγαπούμε, ενώ η καρδιά μας είναι δοσμένη σε άλλες ηδονές και στα υλικά αγαθά ;
Μήπως είμαστε χειρότεροι από την αμαρτωλή γυναίκα που του έπλυνε τα πόδια με μύρα, ενώ εμείς είμαστε – στη κυριολεξία- μακριά Του και δεν Τον θέλουμε στη ζωή μας ;
Λεφτά υπάρχουν για όλα τα άλλα ( φαγητά, ψώνια, καφέδες, ουίσκι, τζόγος, ποδόσφαιρο κλπ ), αλλά δεν υπάρχουν για να δώσουμε κάτι στους αδελφούς μας, μέσω της Ορθόδοξης Ιεραποστολής, που υποφέρουν σε 80 χώρες του κόσμου , ώστε να μπορέσουν να ζήσουν και αυτοί αληθινή Ανάσταση ;
Πάσχα, χωρίς καθημερινή παρουσία στις ορθόδοξες εκκλησιές, είναι “Πάσχα” άνοστο, άγευστο, άοσμο !
Πάσχα, χωρίς εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία, είναι άδειο κουτί με φανταχτερό περιτύλιγμα.
Πάσχα, χωρίς Χριστό, χωρίς προσφορά στους αδελφούς και στην Ορθόδοξη Ιεραποστολή, είναι “κόκκινα αυγά” και “μαγειρίτσα” και “αρνί”, αλλά δεν είναι ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ ( Ιωαν, κεφ 6: 40-60 ). Κι αυτά ευλογημένα είναι από το Θεό, αρκεί να μην έχουν τη πρώτη θέση στη ζωή μας !
Πάσχα, χωρίς νηστεία από ΑΓΑΠΗ για τον Ιησού Χριστό και όχι από καταναγκασμό, δεν είναι Πάσχα ΚΑΙΝΟΝ, άγιον, μυστικόν ! Ναι, μπορούμε και θέλουμε να στερηθούμε κάποιες τροφές, για να μπορέσουμε να αφιερώσουμελίγο περισσότερο χρόνο στη προσευχή, στις Ακολουθίες, στον αδελφό μας που έχει ανάγκη, κάθε είδους ανάγκη.
Ούτε η γλώσσα ( αρχαία ελληνική ), ούτε το φαγητό, ούτε τα υλικά αγαθά θα μας στερήσουν από την ΑΓΑΠΗ του Ιησού Χριστού, ούτε πόνος, ούτε θλίψη,ούτε μέριμνες.
Αδέλφια μου,
έρχεται ο Σταυρός, αλλά μετά ακολουθεί η Ανάσταση, η προσωπική του καθενός μας, η οικογενειακή, η ανάσταση της πατρίδας μας.
Χωρίς Χριστό, φτάσαμε έως εδώ και δεν ξέρουμε ακόμα αν πιάσαμε πάτο. Ο Χριστός δεν προσπάθησε να σας ξεγελάσει με κοσμικές εξουσίες, δόξα και χρήμα, όπως οι πολιτικοί. Γι’ αυτό γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, γι’ αυτό μεγάλωσε στη Ναζαρέτ στο σπίτι ενός μαραγκού, γι’ αυτό σταυρώθηκε με το πιο ταπεινωτικό θάνατο, γι’ αυτό δεν μας υποσχέθηκε ακόρεστες ηδονές και απολαύσεις, αλλά μας πρότεινε Σταυρό, ταπείνωση, προσευχή, πράγματα καθόλου ελκυστικά για το σύγχρονο κόσμο. Δεν ήθελε να μας αναγκάσει να Τον δεχθούμε ως κοσμικό σωτήρα ή βασιλιά !
Αδέλφια μου,
τώρα που οι πολιτικοί μας πούλησαν και μας χρεοκόπησαν, τώρα που οι ιδεολογίες ξέφτισαν και κατέρρευσαν, τώρα που τα υλικά αγαθά φαίνονται πρόσκαιρα και φθαρτά, ήρθε η ώρα να δούμε αληθινά τα πράγματα, να δούμε το ΦΩΣ της αγάπης του Θεού, στο πρόσωπο του μονογενούς Του Υιού, του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Αν, σήμερα, χτυπήσει τη πόρτα της καρδιάς σας, ανοίξτε του και φιλοξενείστε Τον μέσα της. Αυτός θα αλλάξει τις καρδιές μας, Αυτός θα μας μεταμορφώσει, Αυτός θα μας αγιάσει.
Δεν ήρθε στη γη για να μας αφήσει ένα βιβλίο, τη Καινή Διαθήκη, αλλά ήρθε στη γη, έγινε άνθρωπος, πέθανε και αναστήθηκε, για να αναστήσει το ανθρώπινο γένος.
Ήρθε στη γη και άφησε Εκκλησία με Μυστήρια, όπως η Βάπτιση, το Χρίσμα, το ευχέλαιο ( Μεγάλη Τετάρτη ) η Εξομολόγηση- άφεση αμαρτιών ( Ματθ, 18:18 ) και η Θεία Κοινωνία ( Ιωαν, 6: 40-60 ) που χαρίζουν ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ. Όσα βιώνουμε δεν είναι μόνο μια ανάμνηση, αλλά στα Μυστήρια της Εκκλησίας είναι παρών ο Τριαδικός Θεός.
Σήμερα, αυτό το Πάσχα, αυτή η Ανάσταση πρέπει να είναι διαφορετική για εμάς.
Ναι, θα φροντίσουμε να είμαστε ΟΛΟΙ εκεί ΜΑΖΙ Του. Να μην Τον αφήσουμε στιγμή μόνο Του στη σταυρική πορεία. Ναι, θα φροντίσουμε να μη λείπουμε από την Αναστάσιμη Λειτουργία, να μη φύγουμε μετά το ” Χριστός Ανέστη” για να πέσουμε με τα μούτρα στο φαγητό !
Ναι, θα φροντίσουμε, από αγάπη για τον Χριστό, να στερηθούμε κάποιες απολαύσεις και να προετοιμαστούμε για το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, όχι τρέχοντας, όχι βιαστικά, όχι χωρίς συναίσθηση.
Ναι, θα φροντίσουμε να βρούμε έναν ιερέα – πνευματικό στην ενορία μας ή κάπου αλλού ( πχ μοναστήρι ) για να απελευθερωθούμε από τα βάρη της αμαρτίας και να αποκαταστήσουμε τις σχέσεις μας με το Θεό.
Αυτό το Πάσχα, αυτή η Ανάσταση να είναι η 9η ώρα για εμάς !
Τον Νυμφώνα Σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον. Και ένδυμα ουκ έχω ίνα εισέλθω εν αυτώ. Λάμπρυνόν μου τη στολήν της ψυχής, Φωτοδότα, και σώσον με.
Πηγή : http://nefthalim.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου